Vliegtuigsystemen
Wapensystemen
Luchtvaarttechnologie
Defensie Industrie
Defensie Informatie
Over WWM
USA
Duitsland
Technisch
Foto's
Specificaties
--> -->
F-4 Phantom (McDonnell)
De F-4 Phantom is een 2-motorige gevechtsbommenwerper ontworpen door McDonnell Aircraft in 1958 voor gebruik op Amerikaanse vliegdekschepen. Voor de oorspronkelijke taak bij de marine had de F-4 Phantom als taak: luchtverdediging van de vloot en bij het Amerikaanse Korps Mariniers het leveren van close air support. Meer dan 5000 F-4 phantoms zijn geproduceerd: 2600 voor de USAF, 1200 voor de US Navy en de US Marine Corps en de overige voor (toenmalige) bevriende landen.
Techniek
Motor
De F-4 Phantom is uitgerust met 2 J79 turbojet motoren van General Electric. Deze motor levert een vermogen tussen de 17.820 en 18.730 pond.F-4C Phantom
In 1962 werd voor de Amerikaanse luchtmacht een special F-4 Phantom versie ontwikkeld, de F-4C. De taak van de luchtmacht versie was: lucht-grond aanval, verkenningsmissies en missies voor het onderdrukken van vijandelijk anti-vliegtuig geschut. De productie van de F-4 liep van 1963 tot 1979. Er is ook een special verkenningsversie gemaakt, de RF-4C voor de Amerikaanse Luchtmacht en de RF-4B voor de Amerikaanse Mariniers. Voor buitenlandse strijdkrachten was er de RF-4E.
QF-4 Phantom
De QF-4 Phantom is een omgebouwde F-4 Phantom. Er zijn een tijdje terug nog een aantal contracten getekend voor de levering van pak en beet 200 van deze onbemande straaljagers. Deze straaljagers zijn op afstand bestuurbaar en vormen een realistisch doel voor piloten tijdens trainingen. Tijdens deze trainingen worden echte raketten afgeschoten.
Verschil met andere straaljagers
Uiterlijk
De F-4 is stukken groter in lengte dan andere straaljagers (zoals de F-16 of Saab Gripen). Ook is de F-4 uitgerust met turbojet motoren tegenover andere moderne straaljagers die turbofan motoren hebben.
| Algemeen | |
| Ontwerp organisatie | McDonnell |
| Belangrijkste secundaire ontwerp organisaties | |
| Productie organisatie | |
| Primaire taak | |
| Type vliegtuig | 3e generatie jachtvliegtuig |
| Bijzonderheden | 19.20 meter |
| Lengte | 19.20 meter |
| Hoogte | 5.02 meter |
| Spanwijdte | 11.77 meter |
| Vleugeloppervlakte | 49.20 m2 |
| Vleugelslankheid | |
| Pijlstelling | |
| V-stelling | |
| Prestaties | |
| Motoren | 2x General Electric J79-GE17A turbojet |
| Vermogen | 52.8 kN en 79.6 kN met naverbrander |
| Gewicht (leeg) | 14.500 kg |
| Gewicht (start, maximaal) | 26.300 kg |
| Gewicht (landing, maximaal) | 20.860 kg |
| Vereiste baanlengte (start) | 980 meter |
| Vereiste baanlengte (landing) | 950 meter |
| Kruissnelheid | |
| Maximum snelheid | mach 1.9 |
| Plafond | |
| Maximum vliegafstand | 1.150 km |
| Inhoud brandstof tank (Max. trip fuel) | |
| Bijtankcapaciteit (ATAR) | |
| Passagiers | geen |
| Vracht capaciteit | geen |
| Equipment | |
| Bewapening | 1 standaard 20mm boordkanon |
| Maximum wapengewicht | |
| Maximum G bestendigheid | |
| Radar | |
| Sensoren | |
| Avionica | |
| Type flight controls | |
| Landingsgestel | |
| Gebruik | |
| Uitvoeringen | F-4A, F-4C, F-4D, F-4E, F-4F, F4G, RF-4B, RF-4C, RF-4E |
| Geproduceerd | > 5000 |
| Bemanning | 1 of 2 |
| Kosten | ongeveer 18.4 miljoen dollar |
| Levensduur | |
| Eerste vlucht | |
| Eerste levering | |
| Operationeel sinds | 1961 (US Navy) 1963 (US Air Force) |
| Vervanger van de | |
| Vervangen door | F-14 Tomcat (US Navy), Eurofighter (Duitsland) |
| Vergelijkbaar vliegtuig | |
| Gebruikers (voorheen en tegenwoordig) | Australië, Duitsland, Griekenland, Groot-Brittannië, Israël, Iran, Japan, Spanje, Turkije, Verenigde Staten, Zuid-Korea |
| Voornaamste gebruikers | Verenigde Staten |
| Amfibisch gebruik | Ja |
| Status | In operationeel gebruik |
Gebruikers De Amerikaanse Luchtmacht had de beschikking over de F-4C sinds 1963. In 1966 kwam de F-4D Phantom in dienst bij de USAF. Later is nog een F-4E versie ontwikkeld die in Oktober 1967 bij de USAF in dienst kwam, in 1985 bij de Air National Guard en in 1987 bij de Air Force Reserve. Een update van de F-4E is de F-4G Wild Weasel. De F-4 is o.a. gebruikt tijdens de Vietnam oorlog en Operation Desert Storm. Bij de Luchtmacht is de F-4 vervangen door de F-16CJ/DJ.
De F-4 Phantom is gebruikt/wordt gebruikt door onder andere de Verenigde Staten (1) en Duitsland (2).1. Verenigde Staten
De Verenigde Staten hebben waren de grootste gebruiker van de F-4 Phantom met een totaal van 3800 straaljagers. De F-4 is niet meer operationeel bij het Amerikaanse leger. Dat wil niet zeggen dat de ze ze niet meer hebben. Lang niet alle straaljagers zijn verkocht en de F-4 Phantom wordt nog steeds in verschillende versies gebruikt voor niet-operationele doeleinden. De F-4 Phantom is bij de Amerikaanse Marine vervangen door de meer slagvaardigere F-14 Tomcat.
Bij de Marine is de F-4 vervangen door de F-14 Tomcat.
De Duitse Luchtmacht (Luftwaffe) kreeg tussen 1973 en 1975 de beschikking over 175 F-4F Phantoms II voor de taak van jager en jachtbommenwerper. Tussen 1991 en 1996 zijn 110 Phantoms uit dienst genomen. In 2004 is men begonnen met de vervanging van de F-4F door de nieuwe Eurofighter Typhoon. De resterende vliegtuigen zijn verkocht aan buurland Polen. Gepland is dat de laatste F-4F in 2012 de Duitse Luchtmacht verlaat. De F-4F heeft een 20mm M61A1 boordkanon en kan worden uitgerust met AIM-9L Sidewinder en AIM-120 AMRAAM lucht-lucht raketten.
USAF RF-4C | ||
| USAF F-4C | USAF QF-4 Phantom | F-4C |
US Navy F-4 | ||
US Navy F-4J | ||
US Navy YF-4J | ||
Duitsland F-4F Phantom | ||
| Turkije F-4 | ||
Spanje F-4 | ||
